ذهن متمرکز، قوی و نیرومند است و ذهن پراکنده ناتوان و ضعیف . ذهن همانند چراغ اشعه ای دارد اشعه چراغ در شعله آن تمرکز قوی دارند و سوزاننده اند ودر نزدیکی شعله تمرکز کمتری دارند اما باز هم تمرکز کمتری دارند اما باز هم گرمایشان محسوس است . هرچه از منبع نور دور می شویم پراکندگی اشعه بیشتر می شود تا حدی که گرمای حاصل از از آنها را به هیچ وجه حس نمیکنیم . ذهن در حالت تمرکز پتانسیل بسیار قوی دارد اما هنگامی که به علت توجه به سوی اشیای مختلف پراکنده می شود نیرو و توان خود را از دست می دهد و هر چه به اشیای بیشتری متوجه و پراکنده تر شود از توان آن کاسته می گردد.هر عمل عبادی علاوه بر آن که مقام وارزش ویژه مذهبی و معنوی دارد موجب تمرکز فکری وذهنی ملموس و قابل توجهی میشود کگه هر کس میتواند آن را به تجربه بگذارد و ادراک کندان تتقو الله یجعل لکم فرقانااگر از خدا بترسید و پروا کنید نیروی تشخیص (فرقانا) را در شما قرار میدهدو قدرت تشخیص از تمر کز قوای ذهنی به دست می آید.ویلیام جیمز :فرق بین افراد نابغه با دیگران یک
قبله یا نمازسوی در اصطلاح اسلامی، به سمتی گفته میشود که مسلمانان رو به آن نماز می‌گزارند. این جهت نه فقط در احکام نماز بلکه در بسیاری از دیگر احکام اسلامی همچون ذبح حیوانات و دفن مردگان اهمیت دارد. جهت قبله در ابتدای اسلام به‌سوی مسجدالاقصی بود که در سال دوم هجرت به سمت کعبه تغییر یافت. آیات ۱۴۲ تا ۱۴۴ سورهٔ بقره در این باره نازل شدند.
همچنین مردگان را در قبر به شکلی روی دست راست می‌خوابانند که بدنشان رو به قبله باشد. بسیاری از کارهای مسلمانان (مانند خوابیدن، دعا کردن، غذا خوردن، نشستن و...) مستحب است رو به قبله باشد. قبلهٔ مسلمانان ابتدا به طرف بیت‌المقدس بود، که بعدها در هنگام اقامت محمد در مدینه به سوی کعبه (درون مسجدالحرام) تغییر کرد. عرض جغرافیایی کعبه ۲۱ درجه و ۲۵ دقیقه و ۲۴ ثانیه شمالی و طول جغرافیایی آن ۳۹ درجه و ۴۹ دقیقه و ۲۴ ثانیه شرقی است.
قبله یا نمازسوی در اصطلاح اسلامی، به سمتی گفته میشود که مسلمانان رو به آن نماز می‌گزارند. این جهت نه فقط در احکام نماز بلکه در بسیاری از دیگر احکام اسلامی همچون ذبح حیوانات و دفن مردگان
مسأله 1212: دوازده چیز نماز را باطل مى کند، آنها را « مُبطلات » مى گویند: 1 - از بین رفتن یکى از شرطهاى نماز. 2 - باطل شدن وضو یا غسل. 3 - گذاشتن دستها روى هم مانند دیگران. 4 - آمین گفتن بعد از حمد. 5 - پشت به قبله کردن. 6 - سخن گفتن. 7 - خندیدن. 8 - گریه کردن بر امور دنیا. 9 - به هم خوردن صورت نماز. 10 - خوردن و آشامیدن. 11 - بعضى شکیّات. 12 - کم و زیاد شدن رکن یا غیر رکن. و تفصیل آن در مسائل بعدى بیان مى شود.
مسأله 1213: اوّل از مبطلات نماز: در بین نماز، یکى از شرطهاى آن از بین برود، مثلا در بین نماز بفهمد مکانش غصبى است.
مسأله 1214: دوم از مبطلات نماز: در بین نماز، عمداً یا سهواً و یا از روى ناچارى، چیزى که وضو یا غسل را باطل مى کند پیش آید، مثلا بول از او خارج شود.
مسأله 1215: کسى که نمى تواند از بیرون آمدن بول و غایط خوددارى کند، اگر در بین نماز، بول یا غایط از او خارج شود، چنانچه به دستورى که در احکام وضو « مسأله 349 - 355 » گفته شد رفتار نماید نمازش باطل نمى شود و نیز اگر در بین نماز، از زن مستحاضه خون خارج شود، در صورتى که به دستور استحاضه رفتار کرده باشد، نمازش صحیح است.
مسأله 1216: کسى که بى اختیار خوابش برده، اگر نداند در بین نماز خوابش برده یا بعد از آن، بنابر احتیاط مستحب بعد از وقت و بنابر احتیاط واجب در وقت، نماز را دوباره بخواند.
مسأله 1217: اگر بداند به اختیار خودش خوابیده و شک کند بعد از نماز بوده یا در بین نماز، نمازش صحیح است.
مسأله 1218: اگر در حال سجده، از خواب بیدار شود و شک کند در سجده آخر نماز است، یا در سجده شکر، بنابر احتیاط مستحب بعد از وقت و بنابر احتیاط واجب در وقت، نماز را دوباره بخواند.
مسأله 1219: سوم از مبطلات نماز: مانند بعضى از کسانى که شیعه نیستند، دستها را روى هم بگذارد.
دعای بعد از نماز صبح |
| از مواقعی که دعا برای تعجیل فرج تأکید بیشتری دارد، پس از نماز صبح است و دلیل بر این معنی - اضافه بر آنچه در بعد از نماز ظهر گذشت - روایتی است که مجلسی در کتاب «مقباس» در تعقیب نماز صبح آورده که: پس از نماز صبح پیش از آن که حرفی بزند صدبار بگوید: «یا رَبِّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَ آلِ مُحَمّّدٍ وَأَعْتِقْ رَقَبَتِی مِنَ النّارِ»؛ پروردگارا! بر محمد و آل او درود فرست و گشایش کار آل محمد را زودتر برسان و گردنم را از آتش [دوزخ] رهایی بخش. دعای بعد از نماز شب علمای بزرگوار ما - که خدای شان رحمت کند - در تعدادی از کتاب های معتبر آن را روایت کرده اند و بعضی از اصحاب این دعا را ضمن دعاهایی که بعد از دو رکعت اول نماز شب وارد شده آورده اند. دعا این است: «اَللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ وَلَمْ یُسْأَلْ مِثْلُکَ، أَنْتَ مَوْضِعُ مَسْأَلَةِ السّائِلِینَ وَمُنْتَهی رَغْبَةِ الرّاغِبِینَ، أَدْعُوکَ وَلَمْ یُدْعَ مِثْلُکَ، وَأَرْغَبُ إِلَیْکَ وَلَمْ یُرْغَبْ إِلی مِثْلِکَ، أَنْتَ مُجِیبُ دَعْوَةِ المُضْطَرِّینَ وَأَرْحَمُ الرّاحِمِینَ. أَسْأَلُکَ بِأَفْضَلِ المَسائِلِ وَأَنْجَحِها وَأَعْظَمِها، یا اَللَّهُ یا رَحْمنُ یا رَحِیمُ، وَبَأَسْمآئِکَ الخُسْنی وَأَمْثالِکَ العُلْیا وَنِعَمِکَ الَّتِی لا تُحْصی وَبَأَکْرَمِ أَسْمآئِکَ عَلَیْکَ وَأَحَبِّها إِلَیْکَ وَأَقْرَبِها مِنْکَ وَسِیلَةً وَأَشْرَفِها عِنْدَکَ مَنْزِلَةً وَأَجْزَلِها لَدَیْکَ ثَواباً وَأَسْرَعِها فِی الأُمُورِ إِجابَةً، وَبِاسْمِکَ المَکْنُونِ الأَکْبَرِ الأَعَزِّ الأَجَلِّ الأَعْظَمِ الأَکْرَمِ الَّذِی تُحِبُّهُ وَتَهْویهُ وَتَرْضی بِهِ عَمَّنْ دَعاکَ بِهِ فَاسْتَجَبْتَ لَهُ دُعآئَهُ، وَحَقٌّ عَلَیْکَ أَنْ لا تَحْرِمَ سآئِلَکَ وَلا تَرُدَّهُ وَبِکُلِّ اسْمٍ هُوَ لَکَ فِی التَّوْریةِ وَالإِنْجِیلِ وَالزَّبُورِ وَالقُرْآنِ العَظِیمِ وَبِکُلِّ اسْمٍ دَعاکَ بِهِ حَمَلَةُ عَرْشِکَ وَمَلآئِکَتُکَ وَأَنْبِیَآؤُکَ وَرُسُلُکَ وَأَهْلُ طاعَتِکَ مِنْ خَلْقِکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَنْ تُعَجِّلَ وَلِیَّکَ وَابْنِ وَلِیِّکَ، وَتُعَجِّلَ خِزْیَ أَعْدآئِهِ»؛ پروردگارا! من از تو سؤال می کنم و همچون تویی سؤال نشده (مثلی برای تو نیست تا سؤال گردد)، تو در خواستگاه سؤال کنندگان و آخرین مورد روی آوردن توجّه کنندگانی. تو را می خوانم و هیچ کس چون تو خوانده نشده. و به تو امید می بندم که مثل تویی نیست تا به او توجه گردد. تو اجابت کننده دعای بیچارگانی و مهربان ترین مهربانانی. از تو درخواست می کنم به برترین و مقبول ترین و عظیم ترین مسایل، ای خدا! ای بخشنده! ای مهربان! و به نیکوترین اسم هایت و برترین نمونه هایت و نعمت های بیرون از شمارت و به گرامی ترین اسم هایت و محبوب ترین آن ها نزد تو و نزدیک ترین آن ها از جهت وسیله به سوی تو و والاترین آن ها از لحاظ منزلت نزد تو و پربارترین آن ها از جهت ثواب و پاداش تو و سریع ترین آن ها در اجابت امور. و تو را سوگند به اسم مکنونت! آن اسم اکبر اعزّ اجلّ اکرم که آن را دوست می داری و به آن توجّه و عنایت داری و به آن از هرکه تو را بخواند راضی می شوی و دعایش را مستجاب فرمایی و بر تو است که سائلت را محروم ننمایی و او را رد نکنی. و تو را سوگند! به هر اسمی که برای تو است در تورات و انجیل و زبور و قرآن عظیم و به هر اسمی که حاملان عرشت و فرشتگانت و پیامبرانت و فرستادگانت و فرمانبرداران از آفریدگانت تو را به آن می خوانند که بر محمد و آل محمد درود بفرستی و این که فرج و گشایش کار ولیّ خود و فرزند ولیّ ات را زود برسانی و در خواری و رسوایی دشمنانش تعجیل فرمایی و ما را از اصحاب و یارانش قرار دهی و به وجود او امیدمان را روزی فرمایی و به برکت عنایت او دعایمان را مقرون به اجابت نمایی. |
احادیث امامان
حدیث اول
موضوع :نماز چهره دین اسلام است
قال رسول الله (ص) : لِکـُلِّ شـَیْءٍ وَجهٌ ، وَ وَجْهُ دِیْـنِکُم ألصَّلاة
پیامبر اعظم حضرت محمد (ص) فرموده اند : برای هر چیزی صورت وچهره ای وجود دارد و چهره دین شما نماز است
حدیث دوم
موضوع : نخستین سئوال در قیامت
قال رسول الله (ص) : أوَّلُ ما یـُحاسِبُ بـِهِ الصـَّلوة
رسول معظم اسلام فرموده اند : نخستین چیزی که ( درقیامت ) به حساب آن رسیدگی می شود نماز است
حدیث سوم
موضوع : نماز عامل نزول رحمت پروردگار
قال علی (ع) : الـصَّلاةُ تـَستـَنزِلُ الرَّحمة